KUTSALLARIN KARANLIĞI
"K" dergisinin arka sayfasında “Hayatın kutsallığına inanmıyorsa bir insan, onun kutsallık atfettiği her şeyden şüphe duymak gerekir” cümlesini okurken "ama öldü" sorusuna verdiği cevap takıldı zihnime. Hayatın kutsallığına inanmayan, atfettiği kutsallar uğruna herkesin ölmesini isteyen fiili otoritenin cevabı. O'nun kutsallarına itiraz eden Lokumcu ölmüştü. Aslında öldürülmüştü. O kutsallar ki yüzlerce çocuğun cinsel istismarını, yüzlerce kadın cinayetini, kamu kurumlarındaki sayısız dolandırıcılık ve hırsızlığa göz yummayı, hatta arka çıkmayı meşru gösteren. Şüphe duyanın, itiraz edenin hapishaneye kapatılmasına, ezilmesine tuhaf cümlelerle "haklılık" kazandıran. İşte fiili otorite ve içinde aktığı mukaddesatçı mecra, atfettikleri o kutsalları hayatın tek sesi, tek rengi, tek kokusu yapabilmek için anayasa değişikliği adı altında atağa geçti. Fakat değişikliklerin içeriğinden çoğunluk henüz habersiz. Aslında fiili otorite yönünden kesif b